johanna de haan / impressies

ROTATIE

ANAXAGORAS
(500-428 v. Chr)

Alle dingen vormden één geheel; oneindig in aantal, oneindig klein.
En toen alle dingen één geheel vormden, was niets duidelijk afgebakend,
omdat ze zo klein waren.
Dus toen alle dingen één geheel vormden was er geen duidelijk afgebakende
kleur, omdat alles een combinatie was: de combinatie van vochtig en droog,
van warm en koud, van licht en donker.
Over de rotatie van dit alles heerste de geest. De rotatie begon klein, maar
al snel breidde de beweging zich uit, zoals dat zal blijven gebeuren. En wat
de dingen moesten zijn, wat de dingen waren, wat de dingen zullen zijn, werd allemaal geordend; de geest vormde de rotatie naar die van de sterren en
de zon en de maan. Rotatie leidde tot de splitsing die het dichte van het ijle scheidde, het warme van het koude, het heldere van het donkere, het droge
van het vochtige. Daarna werden lucht en ether gescheiden van de massa eromheen. En alles roteert en wordt door kracht en snelheid van elkaar
gescheiden. Volgens sommigen is lawaai hierbij onmisbaar, omdat de kleine
en langzame vormen om ons heen geluid maken als ze bewegen: zo ook
de zon en de maan en de vele sterren, die zo groot en zo snel bewegen,
dat het geluid dat ze produceren onnoemelijk hard zou moeten zijn.

Naar aanleiding van deze aanname en de aanname dat de snelheid in
harmonie verloopt vanwege de intervallen, zeggen ze dat het geluid van
sterren die in een cirkel draaien muzikaal is. en omdat het vreemd lijkt
dat wij dit geluid niet horen, zeggen ze dat dit komt omdat het lawaai
bestaat in het wezen van de dingen, zodat het niet onderscheiden kan
worden van de stilte die haar tegenpool vormt: want het onderscheid
tussen geluid en stilte is te vinden in hun onderlinge contrast.