johanna de haan /logboek migratieproject

Migratie
is een natuurlijke beweging

Kunstproject
in Messinastudio’s
Messinastraat 38B - KNSM eiland - Amsterdam

Alida Verheij
Johanna de Haan
Frits Heimans

Vrijdag 9, 16 en 23 20:00 – 22.00 open voor uitwisseling met publiek

29 – 30 - 31 oktober eind presentatie 12:00 tot 19:00 uur
feestelijke opening van de eindpresentatie donderdag 29 oktober 20.00 – 22.00 uur

U bent van harte uitgenodigd Info en contact: johannadehaan@planet.nl

8 oktober 2015

Mijn ingang voor het onderwerp is het gedicht Eerste Echo
van Ingmar Heytze;

Iemand wijst je op een hart. Het is een peperkorrel klein.
Het trommelt als bezeten in het zwart. Er klapt een deur

achter je dicht, je staat te hijgen in de duisternis. Ruis,
geborrel, geen applaus, alleen dat hart dat bonkt als baken

en je gaat er door een lange gang op af, je handen strijken
langs de wanden, een poort zwaait open en je zit aan tafel

tussen wie je voorgingen, spiegels in de spiegel, vreemd
vertrouwde trekken, elk gezicht. Niemand weet wat er

aan deze dis wordt doorgegeven, hoe het werkt, bestaan,
of je het zelf gekozen had. Iemand wijst je op een hart.

Het gedicht helpt me om de stroom vluchtelingen, het grootse en
overweldigende daarvan, te kunnen zien als mensen, een individu.
Iemand die wil leven.
Iedereen heeft een hart - de peperkorrel die bezeten slaat - dat zoek ik.
Elk mens staat ergens in de lijn van voorouders en nakomelingen. Elk
levend wezen vormt het universum. Dus; hoe is dat hierin.
Wat verplaatst zich en hoe doet het dat?

9 oktober

Uiteindelijk werk ik toe naar een monumentale
raaminstallatie in de voorgevel van het gebouw.
Vandaag een ladder geleend en binnen en buiten
schoongemaakt. Zo heb ik de maat ervaren en de
ruiten opgemeten.
De eerste Open Avond voor uitwisseling met publiek
was in de Messinastraat.Alle kunstenaars waren
aanwezig en er was een redelijk aantal bezoekers waarmee een geanimeerd gesprek ontstond.

14 oktober

Migratie betekent verplaatsing, zich verplaatsen.
Ik ontwikkel en visualiseer mijn idee door woorden op landkaarten te schrijven.
Daarbij zijn twee stromingen te onderscheiden;
nav de peperkorrel uit het gedicht spreek ik een persoon aan, een 'jij' die
wil komen of vertrekt. Ik formuleer essentiele vragen die daarbij opkomen.
De tweede stroom woorden gaat over een element en een bijbehorend werkwoord:
lucht - waaien
aarde - leven
Meer universele vormen van verplaatsing, beweging.
De persoonlijke vragen lijken meer confronterend en de universele waarden
komen me soms onbepaald voor. Toch zou het kunnen dat die belangrijker zijn,
er meer toe doen en de persoonlijke vragen richting geven.
In de kaart van de Middellandse Zee heb ik peperkorrels geplakt.

Op mijn dagelijkse fietstocht van de Nieuwmarkt naar Get KNSM eiland voel ik hoe ik me begeef
in de geschiedenis van aankomst en vertrek van Nederland. Veemkade en Sumatrakade.
De pakhuizen en het Loydhotel, de oude kademuren. Alles herinnert aan het bewegen van mens
en goederen. Het oude bevindt zich naast alles wat nieuw verrezen is.
Vanaf deze plek vertrokken in de 50er jaren veel Nederlanders naar Canada en Nieuw Zeeland.
Van boeren weet ik dat ze vertrokken omdat er in Nederland geen ruimte voor hen was en geen
droog brood te verdienen. Economische migranten. Hoe vonden ze dat in Canada? Werden ze
gezien als armoedzaaiers of als een welkome verrijking van het boerenbestand?
En hoe gedroegen ze zich? Hoezeer hielden ze vast aan hun Nederlandse gewoonten en
gebruiken of werden ze Canadees met de Canadezen? In hoeverre had de 2de Wereldoorlog
er nog mee te maken?

23 oktober

Het plan voor een raamobject in de voorgevel van de Messina Studio's
heb ik losgelaten omdat het voor sommige bewoners te veel overlast zou veroorzaken. Ik ben teruggegaan naar mijn eerste impuls voor dit thema en deze ruimte; een vorm van flexibele behuizing.
Van mijn transparante materiaal maak ik 'wanden' die aan een in de
ruimte aanwezige koof bevestigd gaan worden. Het beeld is geënt op
de landkaart van Europa en Zuid-Oost Azie. De Middellandse Zee.
Mijn, met woorden vormgegeven gedachtengang over migratie en hoe
we deze mensen kunnen ontvangen, wat onze vraag aan hen is - en tevens aan onszelf - is op de achtergrond steeds aanwezig. Voedt dit
beeld en werkproces.

26 oktober

Opgeruimd. Alle panelen die als tijdelijk muurtje moeten dienen schoongemaakt en bijgesneden. Samen met Winfried een prachtige en sterke constructie in de 'schouw' gebouwd om het
werk aan te bevestigen.
Ondertussen zijn nog niet alle zinnen geschreven.
Ik streef ernaar mijn vragen open en onderzoekend
te formuleren. In gesprek met bezoekers valt het op
sommige mensen ze als wantrouwend opvatten.